Kto zdobył nagrody NHL w tym sezonie
Zawartość
Rekomendowani bukmacherzy
Walka o indywidualne wyróżnienia dodała szczególnej intrygi. Kilka błyskotliwych postaci, od doświadczonych gwiazd po wschodzące talenty, znalazło się w centrum uwagi. Wielu fanów debatowało nad tym, kto zasłużył na tytuł Najbardziej Wartościowego Zawodnika, a kto był odkryciem roku. Odpowiedzi na te pytania przyniosło coroczne rozdanie nagród National Hockey League, którego wyniki podsumowujemy poniżej.
Laureaci głównych nagród indywidualnych
Connor Hellebuyck – zdobywca nagrody Harta i Veziny (Hart и Vezina Trophy)
Bramkarz Winnipeg Jets miał historycznie wysoki sezon. Nie tylko stał się kluczowym graczem swojej drużyny, ale także wykazał się znakomitymi wynikami osobistymi: 47 zwycięstw, współczynnik niezawodności na poziomie 2,00 i osiem meczów z zerowym dorobkiem bramkowym. Jego stabilność, pewność siebie i zdolność do wyciągania decydujących momentów przyniosły mu dwa prestiżowe wyróżnienia: Hart Trophy jako najbardziej wartościowego gracza ligi i Vezina Trophy jako najlepszego bramkarza. Jest to rzadkie zjawisko: ostatni raz obie te nagrody zostały zdobyte w tym samym sezonie w 2015 roku przez Careya Price’a.
Cale Makar – Nagroda Norrisa (Norris Trophy)
Obrońca Colorado Avalanche potwierdził swój status jednego z najlepszych defensywnych graczy na świecie. Jego 92 punkty w sezonie, w tym 30 strzelonych bramek, stały się wynikiem nieosiągalnym dla rywali. Makar nie tylko zdobywa punkty – dyktuje tempo ataku, pewnie pracuje w polu karnym i organizuje swoje wyjście ze strefy, jakby czytał grę dwa kroki do przodu. Jego druga nagroda Norrisa utwierdziła w przekonaniu, że jest on obrońcą nowej generacji, łączącym siłę ataku z niezawodnością w defensywie.
Nikita Kucherov – Nagroda Arta Rossa i Teda Lindsaya
Lider Tampy po raz kolejny pokazał mistrzowski hokejowy spryt. Był najlepszym strzelcem sezonu z 121 punktami, zdobywając jednocześnie nagrodę Teda Lindsaya, nagrodę dla najwybitniejszego gracza NHL. Jego arsenał obejmuje filigranowe asysty, dowcipne gry w przewadze i chłodną głowę w kluczowych sytuacjach.
Leon Dreisaitl – Nagroda Maurice’a Richarda
Napastnik Edmonton zakończył sezon z 52 bramkami i zasłużenie został najlepszym snajperem sezonu zasadniczego. Draisaitl jest szczególnie skuteczny w strefie końcowej – jego strzał z nadgarstka i umiejętności pozycjonowania sprawiają, że jest jednym z najniebezpieczniejszych napastników na świecie. Udowodnił, że potrafi prowadzić grę bez pomocy Connora McDavida.
Lane Hutson – Puchar Caldera
Debiutant z Montrealu zaimponował swoją dojrzałością pomimo swojego wieku. Hutson, obrońca z niesamowitym wyczuciem rytmu, rozegrał kluczowe minuty, zamienił grę w przewadze i grał pewnie we własnej strefie. Po raz pierwszy od wielu lat młody obrońca stał się nie tylko odkryciem, ale prawdziwym fundamentem drużyny.
Spencer Carbery – Nagroda Jacka Adamsa
Główny trener Waszyngtonu był w stanie tchnąć nowe życie w drużynę, która prawie straciła szansę na odbudowę. Pod jego wodzą drużyna przeszła transformację: dyscyplina, agresywna kontrola, zrównoważone linie – wszystko to doprowadziło Capitals do playoffów i uczyniło Carbery’ego najlepszym trenerem sezonu.
Alejander Barkov – Nagroda Selke
Środkowy napastnik z Florydy po raz kolejny udowodnił, że niezawodność w defensywie może być równie ważna jak wydajność. Jego gra w strefie shorthanded, procent oddanych strzałów i zdolność do zakłócania ofensywy przeciwnika stały się punktem wzorcowym współczesnego napastnika.
Ange Kopitar – Puchar Lady Byng
Weteran Los Angeles Kings po raz kolejny wyróżnił się czystą, inteligentną grą. Niewiele przewinień, maksymalna skuteczność, absolutny szacunek ze strony sędziów i przeciwników – pozostaje przykładem sportowej szlachetności.
Sean Monahan – Puchar Billa Mastertona
Po kilku trudnych sezonach nękanych kontuzjami, Monahan nie tylko powrócił, ale stał się jednym z najlepszych zawodników Montrealu. Jego historia jest przykładem odwagi i poświęcenia dla hokeja.
Laureaci i za co zostali nagrodzeni
Nagroda | Sportowiec | Za co przyznawana jest nagroda |
Puchar Harta | Connor Hellebuyck | Najbardziej wartościowy gracz sezonu |
Puchar Vezina | Connor Hellebuyck | Najlepszy bramkarz sezonu zasadniczego |
Puchar Norris-a | Kale Makar | Najlepszy obrońca pod względem gry ofensywnej i defensywnej |
Puchar Calder-a | Lane Hutson | Najlepszy debiutant sezonu |
Puchar Art Ross | Nikita Kucherov | Lider pod względem zdobytych punktów |
Puchar Maurice Richard | Leon Dreisaitl | Najlepszy snajper sezonu zasadniczego |
Puchar Ted Lindsay | Nikita Kucherov | Najlepszy zawodnik według kolegów |
Puchar Jack-a Adams-a | Spencer Carbery | Najlepszy trener sezonu |
Puchar Selke | Alejander Barkov | Najlepszy napastnik w defensywie |
Puchar Lady Byng | Ange Kopitar | Za profesjonalną grę |
Puchar Bill-a Masterton-a | Sean Monahan | Za odwagę, wytrzymałość i miłość do hokeja |
Podsumowanie
Sezon 2024-25 pozostawił po sobie nie tylko statystyki, ale także obrazy – liderów, bohaterów, powracających i tych, którzy powstali od podstaw. Connor Hellebuyck udowodnił, że bramkarz może być twarzą ligi. Cale Makar kontynuował pisanie historii nowego pokolenia obrońców. Nikita Kucherov ugruntował swoją reputację współczesnego geniusza ofensywy.
Te nagrody to nie tylko wyróżnienia. Są symbolami tego, jak hokej idzie naprzód: dzięki profesjonalizmowi, charakterowi i grze, która inspiruje miliony.