Większość użytkowników, którzy z fanów postanowili stać się profesjonalnymi obstawiającymi, zaczyna rozumieć zawiłości turniejów w różnych dyscyplinach. Wydawałoby się, że struktura jest ogólnie zrozumiała, ale nie – istnieją pewne niuanse. Spróbujmy zrozumieć te turniejowe zawiłości.

Rekomendowani bukmacherzy

Do 100 EUR Zobaczyć

Do 300 EUR Zobaczyć

Do 1000 EUR Zobaczyć

System olimpijski – zasady, specyfika

Czym więc jest system olimpijski, czyli Playoff? Zasadniczo jest to gra eliminacyjna, w której w wyniku rywalizacji drużyna lub uczestnik, który jest słabszy, opuszcza turniej po otrzymaniu pierwszej i jedynej porażki. Może to być określone przez wyniki jednego konkretnego meczu lub przez serię kilku kolejnych pojedynków między dwoma określonymi uczestnikami, gdy możliwe jest wyłonienie głównego bezwarunkowego lidera.

Ten system jest dobry, ponieważ pomaga wyłonić najsilniejszą drużynę lub gracza w minimalnej liczbie bitew lub rund. Daje to również poczucie napięcia, napędza i ekscytuje walkę, ponieważ nie można jej powtórzyć.

Należy pamiętać, że w systemie olimpijskim liczba uczestników musi być wielokrotnością dwóch (2,4,6, 8 itd.). Jeśli chętnych do udziału w zawodach jest więcej, a ich liczba nie mieści się w powyższym parametrze, wówczas rozgrywany jest tzw. sezon zasadniczy. W nim uczestnicy walczą o możliwość kontynuowania rywalizacji. W rezultacie liczba drużyn lub graczy zostaje zmniejszona do wielokrotności dwóch.

Główne cechy metody obejmują:

•   minimalna liczba rund rozgrywanych pomiędzy uczestnikami;
•   maksymalny rygor i bezkompromisowość – takie podejście automatycznie wyklucza możliwość sfałszowania meczu lub faworyzowania „swoich”;
•     szybkie wyłonienie najsilniejszego na podstawie starań;
•   sprawiedliwe przyznanie nagrody zespołowi lub uczestnikowi, który naprawdę na nią zasłużył, w oparciu o jego wyniki.

Warto zauważyć, że wygoda systemu obejmuje również fakt, że biorąc pod uwagę niewielką pojemność areny, mecze mogą odbywać się na kilku stadionach lub obiektach w tym samym czasie. Jedyną niedogodnością są nieelastyczne zasady dotyczące liczby uczestników.

Ponadto w czystej, naturalnej rozgrywce nie ma pojęcia pierwszego, drugiego czy jakiegokolwiek innego miejsca. Istnieje pojęcie „dotarcia do fazy”. To również należy wziąć pod uwagę.

Podwójna eliminacja – co to jest?

System turniejowy, w którym zawodnik jest eliminowany po otrzymaniu dwóch porażek, znany jest jako Double Elimination/podwójna eliminacja. Jego istotą jest to, że gracz opuszcza zawody tylko wtedy, gdy otrzyma dwie porażki. Jest to główna różnica między tą formułą turniejów a standardową olimpijską, w której uczestnik jest eliminowany z zawodów po pierwszej porażce.

W pozostałych przypadkach – liczba uczestników musi być wielokrotnością dwóch. Cały system jest podzielony na górną i dolną siatkę. Zwycięzcy trafiają do pierwszej siatki, a przegrani do drugiej.

Zalety tej metody:

•     automatyczne pojawienie się brązowego medalisty, gdy wyeliminowana zostanie potrzeba powtórzenia walki o trzecie miejsce;
•   eliminacja przypadkowego usunięcia silnego gracza w wyniku niefortunnego nieporozumienia;
•   brak rozczarowania ze strony graczy – wszyscy obecni i tak wezmą udział w turnieju;
•   brak możliwości popełnienia celowej straty
•   idealny dobór przeciwników – każda drużyna jest dopasowywana do drużyny narodowej, która jest odpowiednia pod względem umiejętności i możliwości.

Ogólnie rzecz biorąc, wady obejmują pewne wymagania, a także fakt, że wiele drużyn może spotkać się ze sobą dwukrotnie na arenie. Ostatnio analitycy zaczęli również przypisywać do wad trudność w przenoszeniu uczestników z jednej areny na drugą.

Co jest lepsze?

Trudno powiedzieć, która metoda jest lepsza. Każda z nich ma zarówno zalety, jak i wady. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę poziom mistrzostw, czas ich trwania i złożoność każdej walki.